Yeahhhh, we hebben een gastblogger: Joost Los. Ja, ja de zoon van!! Hij was van de partij tijdens ons bezoek aan de Tweede Kamer. En doet verslag!
2016 loopt op z’n eind. Een tijd van politieke onrust en een wederkerend gevoel van wantrouwen. Van de Nederlandse samenleving richting de politici en misschien ook wel vica versa. Burgers voelen zich niet gehoord en zogenaamde ‘proteststemmers’ laten zich horen vanuit verschillende invalshoeken. Hoog tijd dus om eens polshoogte te nemen in Den Haag.
Op uitnodiging van de minor Public Relations Creating Stories mocht ik als gast mee naar de Tweede Kamer waar wij een kijkje achter de schermen zouden krijgen. Mede mogelijk gemaakt door het CDA overigens. De studenten toevalligerwijs verwelkomd door een medewerker met een opvallend Rotterdamse tongval, ken je dat niet horen dan?
Michel Rog
Toen we eenmaal de security controle 2.0 achter ons hadden gelaten kregen de studenten een verfrissend drankje aangeboden. De zorgvuldig voorbereide vragen werden nog eens doorgenomen om vervolgens plaats te nemen in hun politieke zetels voor een leuk vraaggesprek met CDA kamerlid Michel Rog (die toevallig meermaals was uitgeroepen tot meest aantrekkelijk kamerlid, maar dat geheel terzijde). Er ontvouwde zich een leuk vraaggesprek over Nederlands onderwijs en ook political awkwardness werd besproken. Want wat doet een kamerlid eigenlijk als hij het antwoord op een vraag niet weet? Juist ja, de bal zo snel en hard mogelijk terugkaatsen, uiteraard...
Een beetje muf
Hierna werd de grote groep studenten in tweeën gesplitst en was het tijd voor een rondleiding. Het hoogtepunt van de rondleiding was toch wel de Handelingenkamer. Een Harry Potter-achtig kamertje, compleet afgeladen met handelingen die gedocumenteerd zijn in boekvormen. Belangrijke besluiten in de Nederlandse geschiedenis zijn hier genomen en vervolgens genotuleerd. Naast de unieke architectonische vormgeving hing er die typische muffe nostalgische geur die je wel vaker ervaart bij historische ruimtes. Er werden nog wat toffe kiekjes geschoten om ons te vereeuwigen met dit bijzondere achterkamertje.
Tippelzone
Door naar de patatbalie, liefkozend ook wel de tippelzone genoemd. Grappig om te zien dat alle druktemakers van de nationale televisie ook maar gewoon mensen zijn. Al nagelbijtend staat Rutger met zijn roze Pownews microfoon te wachten op zijn volgende prooi, want ook hij moet natuurlijk wel gewoon z’n quootje van de dag zien te scoren. En daar is dan de man die heel Nederland in rep en roer zet. Een peloton aan beveiliging schaduwt Geert, die geroutineerd wat sneren uitdeelt aan een gerespecteerd journalist. Toch een bizarre realisering dat één persoon met een grote mond toch zoveel los kan maken.
Moties
We sloten de dag gezamenlijk af in de plenaire zaal. Het was interessant om te zien hoe snel en geroutineerd de voorzitter bepaalde moties aannam of verwierp. Helaas waren we net te laat voor enige vorm van debatteren, toch wel het vuurwerk waar je een beetje op hoopt. Aan de andere kant; de stemming is toch het sluitstuk van menige lobby. We liepen nog een keer door de grote hal, langs de standbeelden van Thorbecke en andere iconen uit de wereld de Haagse Kaasstolp, terug naar ons Rotterdam. En ja, dan kun je horen.
